Paulus zegt dat Markus nutteloos is: geen opstanding in het Marcusevangelie

Het hele christendom berust op de kwestie van de opstanding, zoals de stichter ervan, Paulus van Tarsus, schrijft: “En als Christus niet is opgewekt, dan is uw geloof nutteloos en bent u nog steeds schuldig aan uw zonden.” (1 Korintiërs 15:17, NLT) Maar het eerste van de vier evangeliën, d.w.z. het evangelie volgens Marcus, heeft blijkbaar de memo van Paulus niet ontvangen.

Er is geen opstanding in het Marcusevangelie. En dit is een heel belangrijk punt, aangezien we in gedachten houden dat elk van de evangeliën aanvankelijk van elkaar gescheiden was en op verschillende plaatsen voor verschillende doelgroepen werd geschreven. Er was geen canon van het Nieuwe Testament zoals we dat nu kennen in de eerste 70 jaar van het christendom in de eerste eeuw.

Geen opstanding in Mark?

De eerste persoon die de Schrift heilig verklaarde was de ketter Marcion en dit was volgens de meeste bijbelcritici de aanzet tot het orthodoxe heiligverklaringsproces. (quelle, wat “bron” betekent in het Duits), dat door geleerden is gereconstrueerd door middel van het synoptisch probleem, bevat absoluut geen kruisigings- of opstandingsverhalen. Professor James Robinson schrijft: “…het Sayings-evangelie heeft geen passieverhaal of opstandingsverhalen…” (Robinson, J.M. (n.d.). The Real Jesus of the Sayings “Q”-evangelie. Opgehaald van http://www.religion-online. org/showarticle.asp?title=542). Professor Bart Ehrman schrijft: “Het meest opvallende was de omstandigheid dat er in geen van de Q-materialen (dat wil zeggen, in geen van de passages in Matteüs en Lucas, maar niet in Marcus) een verslag staat van Jezus’ dood en opstanding.” (Ehrman, BD (2003), Lost Christianities (New York: Oxford University Press) p. 57)

Het evangelie van Marcus lijkt het islamitische wereldbeeld te ondersteunen, aangezien het grimmig zwijgt of elke vermelding van de opstanding weglaat. Het evangelie eindigt in vers acht met de vrouwen, in totale verwarring, op de vlucht voor het toneel van het graf, dat leeg was:

“Bevend en verbijsterd gingen de vrouwen naar buiten en vluchtten het graf uit. Ze zeiden tegen niemand iets omdat ze bang waren.” (Marcus 16:8, NIV)

De overleden katholieke jezuïetgeleerde John McKenzie schrijft:

“… want Mark heeft echt geen opstanding en geen verschijningen, alleen het lege graf.” McKenzie, J. L. (2009), The New Testament Without Illusion (Eugene, Oregon: Wipf & Stock), p. 198

Lightfoot Professor in de godgeleerdheid en nieuwtestamenticus James Dunn schrijft:

“… het vroegste evangelie (Marcus) eindigt zonder enig verslag van een ‘opstandingsverschijning’, …”Dunn, JDG (1985), The Evidence for Jesus (Louisville, Kentucky: The Westminster Press), p. 66

Dr. Brian Shmisek, decaan van het Institute of Pastoral Studies aan de Loyola University, schrijft:

“Laten we voor onze doeleinden opmerken dat het vroegste evangelie geen schijnverhaal heeft en veel vragen onbeantwoord laat.” Schmisek, B. (2013), Resurrection of the Flesh or Resurrection from the Dead: Implications for Theology (Collegeville, Minnesota: Liturgical Pers), p. 61

Professor John S. Kloppenborg, voorzitter van de afdeling en het centrum voor de studie van religie aan de Universiteit van Toronto, schrijft:

“Mark, beroemd, heeft geen verhalen over de verschijning van de opstanding, alleen de ontdekking van een leeg graf.” Kloppenborg, J. S. (2008). Q, het vroegste evangelie: een inleiding tot de oorspronkelijke verhalen en uitspraken van Jezus (Louisville, Kentucky: Westminster John Knox Press), p. 84

Marks geloof is „zinloos”?

In wezen heeft het evangelie volgens Marcus geen opstandingsverhaal en dus zouden degenen – de eerste ontvangers – die dit evangelie lazen kort nadat het was geschreven en in omloop was gebracht, niet veel geloof in de opstanding hebben gehad, aangezien ze er niet van op de hoogte waren gebracht. door het evangelie waarop ze vertrouwden.

De evangeliën volgens Mattheüs en Lukas, die uiteindelijk dergelijke informatie zouden verschaffen, zouden pas jaren later komen.

Dit zou volkomen in strijd zijn geweest met het evangelie dat door Paulus werd gepredikt, dat het fundamentele belang van de opstanding specificeert; volgens de woorden van Paulus is het evangelie volgens Marcus zonder de opstanding in feite “nutteloos”.

Conclusies

Het oorspronkelijke einde van Markus bleek erg verontrustend voor de vroege schrijvers van de Bijbel en het viel hen echt niet zo goed. Hun theologische gevoeligheden waren zo verontrust dat ze probeerden het einde glad te strijken met hun eigen versie van een einde door aan vers 8 het langere einde van Marcus toe te voegen dat zich uitstrekt van vers 9 tot 20 en dat momenteel nog steeds deel uitmaakt van de hoofdtekst in het Nieuwe Testament. King James-versie. Meer creatieve schrijvers hebben zelfs twee andere versies van het einde toegevoegd, namelijk de Freer Logion en het Shorter Ending.

Noord-Amerika’s meest vooraanstaande tekstcriticus – de beschermeling van Bruce Metzger – professor Bart Ehrman, schrijft:

“Het is duidelijk dat schrijvers het einde te abrupt vonden. Hebben de vrouwen het aan niemand verteld? Hebben de discipelen dan nooit van de opstanding gehoord? En is Jezus zelf nooit aan hen verschenen? Hoe kan dat het einde zijn! Om het probleem op te lossen, voegden schriftgeleerden een einde toe.” Ehrman, B. D. (2006). Wiens woord is het?: Het verhaal achter wie het Nieuwe Testament veranderde en waarom (Londen: The Continuum International Publishing Group), p. 67

En zo gemakkelijk was het om de zogenaamde “woorden van God” in het christendom te slaan.

Kortom, het evangelie volgens Marcus – volgens het evangelie van Paulus – is niets anders dan een nutteloos evangelie, want zonder de opstanding is het geloof van het christendom nutteloos en de opstanding bestaat eenvoudigweg niet in het evangelie van Marcus.